اخلاق، راهبر و‌ هادی انسان در آراسته شدن به صفات نیك و فضایل اخلاقی و دور شدن از زشتی‌ها و رذایل اخلاق است. در واقع، اخلاق چارچوب تفكر و رفتار انسان را تعریف می‌كند. به عبارت دیگر، هدف اخلاق توسعه نفس است. انسان شجاع، سخاوت‌مند، متواضع و با گذشت روح خیلی بزرگ‌تری در مقایسه با فرد ترسو، بخیل، متكبر و كسی دارد كه اهل عفو نیست.

انسان سه بعد وجودی اندیشه، صفات نفسانی و رفتاری دارد. اندیشه برای تشخیص واقعیات از غیر واقعیات است. صفات نفسانی در وجود ما قوه محركه‌‌ای است به سوی كارهایی كه انجام می‌دهیم و رفتارهای ما تنها بعدی است كه بروز بیرونی و خارجی دارد. از آن جا كه اسلام مكتبی كامل و جامع است، در درون خود به هر سه جنبه انسان پرداخته است. آیات شریفه قرآن نیز بر همین اساس تنظیم شده و از این سه دسته خارج نیست.

علاوه بر این كه مباحث اخلاقی دین در سازندگی روحی انسان موثر است، مطالب اعتقادی و ایمانی نیز در تقویت بنیه اخلاقی اثری شگرف دارد. رعایت احكام دینی نیز زمینه‌ساز تحولات تهذیب، پاكی روح و رسیدن به خصایص خوب اخلاقی است.

این كتاب در عین دسته‌بندی كردن مطالب اخلاقی، به آن وجهه قرآنی داده است. البته غالب مباحث این نوشتار به سبك معمول كتاب‌های اخلاقی دیروزی و امروزی نیست.

منبع : تبیان

|

امتیاز مطلب : 1

|

تعداد امتیازدهندگان : 1

|

مجموع امتیاز : 1

موضوعات مرتبط: اخلاق اسلامی در قران , , برچسب‌ها: اخلاق اسلامی در قرآن , اخلاق اسلامی در قرآن , قران , اخلاق قرانی ,